Z Arabii Saudyjskiej, po przejechaniu drogi Króla Fahda składającej się z połączenia mostów i grobli, wjechaliśmy do Bahrajnu. Turystyczny szlak zaczynamy od wpisanego na UNESCO Fortu Qal’at al-Bahrain (pozostałość po Portugalczykach). Na tym miejscu doliczono się 7 warstw , jakie powstawały od 2300 p.n.e. do XVIII w. poczynając od imperium Dilmun, najważniejszej starożytnej cywilizacji regionu, której był stolicą. Później udaliśmy się do dzielnicy Muharraq, miejsca skąd wypływały łodzie do ławic ostryg , by poławiać perły, które dały bogactwo Bahrajnowi. W stolicy kraju - Manamie- obejrzeliśmy dwa meczety, najstarszy (Khamis) i największy (Al-Fateh Grand). W przypadku najstarszego obejrzeliśmy to co jeszcze z niego pozostało. Pierwszy meczet powstał w tym miejscu prawdopodobnie w XI w. , później był przebudowywany. Natomiast największy został wybudowany w 1987r. i może pomieścić ponad siedem tysięcy wiernych. Ciekawe w nim jest to, że posiada największą na świecie kopułę z włókna szklanego. W ogóle jest taki międzynarodowy, drewno z Indii, marmury włoskie, dywany z irlandzkiej wełny a żyrandol z Austrii. Byliśmy na torze Formuły1, obejrzeliśmy wieżowce centrum biznesowego i Bahrain World Trade Center. To dwa żagle połączone trzema śmigłami na trzech poziomach. Pośrodku pustyni rośnie stara rozłożysta akacja nazywana „Drzewem życia”. Wokół Drzewa życia roztacza się przemysłowy krajobraz. Widzimy rury, mnóstwo rur, kiwony, wszak Bahrajn ropą stoi. Przeprowadzono tu prace wykopaliskowe odnajdując gliniane naczynia. Niedaleko stąd, w miejscu, gdzie znajduje się Dar Al-Naft Oil Museum, powstał pierwszy szyb naftowy. Ropa wytrysnęła tu w X 1931r. , jako pierwszym miejscu nad Zatoką Perską. To się nazywa szczęście, gdy załamał się światowy rynek pereł pojawiła się ropa. Oglądamy również kopce pogrzebowe (UNESCO), kurhany cywilizacji Dilmun i kultury Umm (łącznie jest ich 11.774). Powstały między 2200 a 1750r.p.n.e. Widzieliśmy ogromne „pole” kurhanów ze współczesną zabudową w tle. Natomiast kopce pogrzebowe królewskie znajdują się w A’ali , otoczone domami, warsztatami garncarskimi, meczetami. Tu jeszcze bardziej było widać jak królewskie miejsca pochówku zawłaszczane są przez współczesnych.
